Lange termijn functionele uitkomsten van gestandaardiseerde schisis zorg

Dr Ana Tache, onderzoeker & mond-, kaak- en aangezichtschirurg Universitair Ziekenhuis Brussel schreef haar proefschrift over de uitkomsten van schisiszorg, voor LAPOSA schreef zij een korte samenvatting:

Het doorlopen van de zwangerschap kan stressvol zijn voor de ouders ... wachten op de echografie afspraak, in de hoop dat de dokter je vertelt dat alles in orde is ...we hebben het allemaal meegemaakt. Maar wat als je baby een schisis heeft? Wat dan? Tegenwoordig wordt in de social media de focus sterk gelegd op schoonheid en de wens om “het ideaal” te bereiken. Aan de andere kant staan lip, kaak en gehemeltespleet patiënten - een van de meest voorkomende aangeboren afwijking - die alleen sociale inclusie nastreven, normaal willen zijn en geaccepteerd willen worden.

Schisis ontstaat vroeg in de zwangerschap en kan na de geboorte op verschillende manieren worden behandeld.

 In het kader van mijn doctoraat “Long-term functional outcomes of standardized primary cleft palate care” analyseerde ik ons standaard schisisbehandeling protocol met als doel de kwaliteit van leven en de sociale acceptatie van de patiëntjes te evalueren en indien nodig te verbeteren. 203 van onze patiënten werden vergeleken met resultaten uit de literatuur.

Ons protocol bevat een voorlopige sluiting van de lip (rond 3-4 weken) in combinatie met  het gebruik van een groeigeleidingsplaat, een definitieve sluiting van de lip (op 3-4 maanden), een sluiting van het gehemelte in twee fasen (zacht gehemelte is eerst gesloten rond 9-12 maanden en hard gehemelte rond 4 jaar) en tot slot een bottransplantatie met heupkambot vóór de doorbraak van de definitieve hoektand (8-11 jaar).

In het onderzoek werden de techniek, kwaliteit en de timing van de schisischirurgie beoordeeld op basis van verschillende indicatoren: aanwezigheid van een fisteltje in het verhemelte dat na de operatie ontstaat als gevolg van afbraak van de hechtingen, de noodzaak van een herpositioneringsoperatie van de bovenkaak (als gevolg van verminderde groei, ook een gevolg van minder goed geslaagde chirurgie), behoefte aan chirurgie om spraakproblemen op te lossen en falen van het bottransplantaat in de mond. 

Op basis van de analyse van deze resultaten van de behandeling toont het protocol, dat 30 jaar geleden door mijn promoter Prof. Maurice Mommaerts in AZ Sint-Jan Brugge werd ontwikkeld, uitstekende resultaten. In maar 2,9% van de gevallen was er een extra behandeling nodig op gebied van spraak en 4.4 % van onze patientjes hadden een restfisteltje. Ook het percentage bovenkaak-verplaatsingen ligt in ons patientengroep internationaal het laagst (5,9%).

Belangrijk voor ons is om families te kunnen geruststellen. Nu kunnen we de ouders ook op het hart drukken dat hun kind, hier bij ons in ZNA Koningin Paola Kinderziekenhuis Antwerpen, optimaal geholpen wordt. Kindjes die prenataal de diagnose primaire schisis krijgen, kunnen we tegenwoordig in ons centrum perfect helpen. We besteden veel tijd aan het informeren van de ouders over de pathologie, chirurgische ingreep en resultaten, en natuurlijk het beantwoorden van andere vragen die ze hebben.

 

Alle artikels die wij gepubliceerd hebben, inclusief mijn thesis, is online te vinden en toegankelijk voor iedereen geintereseerd.

Long-term functional outcomes of standardized primary cleft palate care by Ana Tache - Issuu

 

dr.a.tache@gmail.co

Terug naar overzicht